Rookie Historian Goo Hae-Ryung สาว(ไม่)น้อย วัย 26 ปี ผู้หญิงโชซอนอายุเท่านี้ยังไม่แต่งงาน ถือว่าเทื้อคาเรือนนะคะ T^T เธออาศัยอยู่กับพี่ชายที่รับราชการ และเป็นหนอนหนังสือตัวยง โดยเฉพาะหนังสือแปลเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และดาราศาสตร์จากฝั่งยุโรป ดูหนัง
แถมยังรับจ๊อบเป็นนักอ่านนิยาย เป็นที่ถูกอกถูกใจของชาวบ้าน (อาชีพอ่านนิยายนี้มีจริงๆ ค่ะ เรียกว่า “พันโซรี” 판소리) แม้พี่ชายดูจะไม่เร่งรัดให้น้องสาวแต่งงาน สุดท้ายพิธีวิวาห์ก็เกิดขึ้นเพื่อลบเสียงครหาจากฝั่งชาวบ้าน แต่กูแฮรยองกลับหนีพิธีแต่งงานไปสอบเป็นอาลักษณ์หลวง ดูหนังออนไลน์
มาที่พระเอกบ้าง ตามปกติถ้าดูซีรีส์พีเรียดที่มีบทเจ้าชาย สังเกตว่าจะเป็นรัชทายาททั้งนั้น นั่นก็เพราะผู้ชายที่สามารถผ่านเข้าพระราชฐานชั้นในได้ (ถ้าไม่นับขันที) ก็มีแค่ พระราชาและรัชทายาทเท่านั้นค่ะ ส่วนเจ้าชายองค์อื่นๆ เมื่ออายุสัก 10 ขวบต้นๆ ก็จะแต่งงานแล้วย้ายออกไปอยู่นอกวัง เพื่อป้องกันการแก่งแย่งชิงบัลลังก์กับรัชทายาทนั่นเอง ดูหนังฟรี
แต่พระเอกของเรา องค์ชายอีริม โดวอน นั้นทรงเป็น “เจ้าชายเฉยๆ” แถมยังอาศัยอยู่ในวังไม่ได้แต่งงาน จนอายุ 20 ปี (แน่นอนว่ามีเหตุผลอยู่ในท้องเรื่อง) องค์ชายโดวอนถูกปล่อยให้อยู่ห่างๆ อย่างเปลี่ยวๆ ที่ตำหนักท้ายวังนามว่า “นกซอดัง” นอกจากทีมพระพี่เลี้ยง ก็แทบไม่มีใครในวังรู้ว่าพระพักตร์ที่แท้ของพระองค์ เว็บดูหนัง
องค์ชายโดวอนก็เป็นหนอนหนังสือเช่นกันค่ะ แต่ฮีนิยมอ่านนิยายรักๆใคร่ๆ เป็นหลัก ไม่พอยังแอบเขียนนิยายรัก นามปากกา “แมฮวา” (ดอกบ๊วย) เป็น Best Seller ไปทั่วกรุงฮันยาง (เมืองหลวงโชซอน = กรุงโซลในปัจจุบัน) ใครๆก็ชอบงานเขียนของแมฮวา ยกเว้นกูแฮรยอง ที่บอกว่านิยายไร้สาระ เว็บดูหนังฟรี
กูแฮรยอง สอบผ่านเข้าไปเป็นอาลักษณ์หลวง พบกับเรื่องวุ่นๆ มากมาย ถูกซังกุงบังคับว่าผู้หญิงทุกคนในวังต้องอยู่ภายใต้กฎฝ่ายใน , ถูกแก๊งอาลักษณ์รุ่นพี่ที่เป็นชายล้วนรับน้องชุดใหญ่ แถมยังบุลลี่ว่า โรงเรียนการเรือนที่พวกเธอจบมา มีศักดิ์ศรีเทียบไม่ได้กับสถาบันขงจื๊ออันดับ 1 อย่างซองคยุนกวันของพวกเขา และอีกสารพัดสารเพที่เหล่าอาลักษณ์น้องใหม่ต้องเจอ และ กูแฮรยอง ก็ยังได้รู้ความจริงอีกอย่างว่า นักเขียนแมฮวา ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเธอ ที่แท้ก็คือ เจ้าชาย!!
มองเผินๆ Rookie Historian Goo Hae Ryung อาจเป็นแค่ซีรีส์เบาสมอง แต่ถ้ามองในแง่คนสนใจประวัติศาสตร์ ซีรีส์เรื่องนี้ถือว่า ท้าทายชุดความเชื่อเก่าหลายอย่าง พระเจ้าเซจงมหาราช” ทรงประดิษฐ์อักษรเกาหลี (ฮันกึล한글) ตั้งเกือบ 600 ปีมาแล้วก็จริง แต่อักษรฮันกึลนั้น ถูก “บุลลี่” จากเหล่านักปราชญ์ราชบัณฑิตเรื่อยมาจนสิ้นสมัยโชซอน
พวกบัณฑิตนั้นต่างเล่าเรียนอักษรจีน (ฮันจา한자) กันอย่างยากลำบาก จะมาปล่อยให้อักษรฮันกึลที่อ่านง่ายเขียนง่าย ทำให้ชาวบ้านมีความรู้เท่าเทียมกันได้อย่างไร ตำราขงจื๊อ ตลอดจนเอกสารราชการจึงถูกบันทึกด้วยอักษรฮันจา (อักษรจีน) ส่วนอักษรฮันกึลนั้นถูกขนานนามว่า “อักษรสตรี” เนื่องจากผู้หญิงโชซอนชอบแอบไปฝึก เพื่อเขียนอ่านนิยายประโลมโลกย์กัน บ้างก็เรียก “อักษรยามเช้า” เพราะจะดูถูกว่า ฝึกแค่ข้ามคืน พอรุ่งเช้าก็อ่านออกเขียนได้แล้ว
ผู้ชายชั้นสูงในโชซอน พยายามทุกวิถีทางเพื่อสอบควากอ (จอหงวน) ให้ผ่าน เพื่อรักษาสถานะยังบัน (ชนชั้นสูง) เอาไว้ เพราะถ้าไม่ผ่านใน 3 รุ่น (พ่อไม่ผ่าน ลูกไม่ผ่าน หลานต้องผ่าน) ก็จะต้องกลับไปเป็นสามัญชน ไม่มีโอกาสลืมตาอ้าปากอีกต่อไป ดังนั้นวันๆ พวกเขาก็จะคร่ำเคร่งอยู่กับตำราขงจื๊อ เครียดจนกระอักเลือดตายไปก็มี ถ้าจะแต่งหนังสือก็ต้องเป็นตำราเรียน
ตัวหนังสือจีน ส่วนนิยายแนวรักๆ ใคร่ๆ สัปดี้สัปดนนั้นหรือ? คนแต่งล้วนเป็นผู้หญิงค่ะ!! ฮอตฮิตมากในหมู่นักอ่านกลุ่มคุณหนูแก่แดด และคุณนายอารมณ์เปลี่ยว (เพราะปั๋วเอาแต่อ่านตำรา) การที่ “แมฮวา” นักเขียนนิยายรัก Best Seller ถูกเปิดเผยว่าเป็นผู้ชาย จึงเป็นเรื่องที่ผิดผีมากๆ ในยุคนั้น และไม่มีบัณฑิตคนไหนมองว่า นิยายเหล่านี้มีคุณค่าทางวรรณกรรม
ผู้ชายแต่งนิยายยังเป็นเรื่องผิดผี แล้วผู้หญิงมาเป็นอาลักษณ์หลวง ยิ่งผิดผีมากขึ้นไปใหญ่เลยค่ะ ซึ่งถ้าว่าไปแล้วผู้หญิงโชซอนไม่มีโอกาสสอบเข้ารับราชการในวังแน่ๆ เพราะพวกเธอไม่รู้ตัวอักษรจีน แต่งานอาลักษณ์ ต้องบันทึกทุกอย่างด้วยอักษรจีนทั้งหมด ในซีรีส์ได้บิดความจริงเล็กน้อย โดยให้แก๊งสาวๆ อาลักษณ์น้องใหม่ รู้อักษรจีนทั้งหมด
ใครที่ดู Rookie Historian Goo Hae Ryung ก็จะเห็นบทอาลักษณ์หลวงยืนจดบันทึกยิกๆ ของจริงก็แบบนี้แหละค่ะ พวกเขาจดหมดทุกอย่าง เรื่องราวในการประชุม พิธีกรรม ตลอดไปจนถึงกิจวัตรประจำวันเล็กๆ น้อยๆ ของพระราชา ราวกับเป็น CCTV ประจำวังก็ไม่ปาน และบางทีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่จดไว้นี่แหละ
อาจเป็นหลักฐานให้คลี่คลายคดีบางอย่าง จำองค์ชายอีกัก Rooftop Prince ที่ทรงพระแพ้ปูได้มั้ยคะ? จริงๆแล้วซีรีส์เรื่องนั้นดัดแปลงมาจากประวัติบางส่วนของ พระเจ้าคยองจง (พระโอรสของพระเจ้าซุกจง กับสนมจางฮีบิน) พระองค์ครองราชย์ได้ไม่นานก็สวรรคต ในบันทึกของอาลักษณ์หลวง
ระบุไว้ว่า พระองค์ทรงเสวย “กุ้งเน่า” ค่ะ แดจังกึมเองก็ปรากฏตัวนิดหน่อยในพงศาวดาร ออกมาถวายโอสถแก้ท้องผูกให้พระเจ้าชุงจงบ้าง ยาลดไข้บ้าง คล้าย Extra ประกอบฉาก แต่เพราะดูน่าสนใจเลยถูกนำมาสร้างเป็นซีรีส์เรื่องยาว แต่หลักๆแล้ว พงศาวดารเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของพระราชา
เพราะบันทึกไว้ทุกอย่าง แม้แต่เรื่องจิปาถะอย่างนี้ จึงทำให้พงศาวดารโชซอน เป็นพงศาวดารที่มีความยาวมากที่สุดในโลกค่ะ (นับแยกเป็นราชวงศ์เดียว) โดยมีจำนวนมากถึง 1,893 ฉบับ บอกเล่าเรื่องราวตั้งแต่ ค.ศ. 1413 – 1865 คนเกาหลีเองก็สามารถหาพงศาวดารฉบับเต็มอ่านได้ในอินเตอร์เน็ต แล้วตั้งแต่ปี 2012 เป็นต้นมา เกาหลีก็เริ่มต้นเมกะโปรเจ็กต์ แปลพงศาวดารโชซอนเป็นฉบับภาษาอังกฤษ คาดว่าจะแปลแล้วเสร็จในปี 2033 ค่ะ
อีกสาเหตุที่ทำให้พงศาวดารเกาหลีทรงพลังสุดๆ ก็คือ งานเขียนทุกฉบับ เป็นสิทธิ์ขาดของอาลักษณ์เพียงเท่านั้น ห้ามใครอ่านเด็ดขาด โทษสูงสุดคือ “ตัดหัว” ค่ะ แม้แต่กษัตริย์ก็มิอาจเข้าไปอ่านได้ เหล่าอาลักษณ์ให้เหตุผลว่า หากพระราชาองค์นี้อ่าน พระราชาองค์ถัดไปก็จะขออ่านอีก
เคยมีเหตุการณ์ที่องค์ชายยอนซัน (เคยเป็นพระราชา แต่อื้อฉาวมากจนถูกปลดจากบัลลังก์) เปิดอ่านบันทึกประวัติศาสตร์แล้วเกิดไม่พอใจ จึงกวาดล้างขุนนางฝ่ายซาริมล้มตายเป็นจำนวนมาก เหตุการณ์นี้มีชื่อว่า การสังหารหมู่ปราชญ์ปีมูโอ무오사화นอกจากเหตุการณ์ครั้งนั้นก็ไม่มีใครเข้ามาแทรกแซงบันทึกของอาลักษณ์อีก
ส่งผลให้บันทึกประวัติศาสตร์โชซอนเป็นลักษณะ “ข้อมูลดิบ” “ข้อมูล Real Time” (ต่างจากไทย ที่มีการสังคายนาประวัติศาสตร์อยู่เนืองๆ ประวัติศาสตร์อยุธยา สังคายนาในยุครัตนโกสินทร์ก็มี และหลายครั้งที่มีเจ้านายชั้นผู้ใหญ่อยู่เบื้องหลัง) คำว่า “ประวัติศาสตร์” แม้แต่ในภาษาอังกฤษก็ยังเขียนว่า History (His+Story เรื่องราวของผู้ชาย)
หากจะมีผู้หญิงปรากฎตัวในนั้น พวกเธอก็จะเป็นผู้หญิงที่ “ถูกประเมินคุณค่าในสายตาผู้ชาย” ต้องเป็นแม่และเมียที่ดี หรือเป็นหญิงสาวที่งามหยดย้อย จนผู้ชายทั้งเมืองหมายปอง และหากว่าผู้หญิงคนนั้นเกิดฉลาดเกินชาย หรือเชี่ยวชาญการรบขึ้นมา ประวัติศาสตร์ก็อาจเขียนว่า นางเป็นคนโหดร้ายเกินมนุษย์ ในอดีตก็มีผู้หญิงพยายามเขียนประวัติศาสตร์ค่ะ
แต่พวกเธอถูกมองว่าเพ้อเจ้อ จนมาเดี๋ยวนี้เริ่มมีประวัติศาสตร์แนว Herstory เรื่องราวของ “ชินซาอิมดัง” สตรีบนธนบัตร 50,000 วอน ที่ถูกชมเชยว่าเป็นเมียและแม่ที่ดีตามหลักขงจื๊อ ก็ถูกนำมาสร้างเป็นซีรีส์ ชี้ให้เห็นว่าเธอเป็นได้มากกว่านั้น จริงอยู่ค่ะ แม้ประวัติศาสตร์ในอดีตเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่เราสามารถสร้างประวัติศาสตร์ใหม่ให้ตัวเองได้ จงเป็นมนุษย์ที่เคารพคุณค่าในตัวเองเสมอ เหมือนกับอาลักษณ์น้องใหม่คนนี้ กูแฮรยอง